Ver Presa de asuan e templo de abu simbel en un mapa más grande
-Investiga que eran os nilómetros:
Nilómetro: é o nome dado a unhas construccions escalonadas ou pozos que servian para saber o nivel das aguas do rio Nilo, asi podian saber cando comenzaban as inundacions , encontrabanse nos templos donde os sacerdotes os controlaban.
¿Onde nace o Nilo e cal é a súa lonxitude?
nace no rio kagera ( lago Victoria) e ten unha lonxitude de 6.700km
- Investiga sobre a presa de Assuán: (consecuencias e data de construción).
A sua construción comezou no 1970 e acabou no 1980, supuxo unha grave ameaza os monumentos nubios.
-Mira as imaxes que seguen sobre o traballo agrícola e explica as actividades que realizan. Nunha delas precisas empregar a palabra chaduf, ¿cal é?
.
1ª) Nela podese ver como o home leva un arado tirado por bois e detrais hai unha muler sembrado trigo.
2ª) Nela podemos ver un home recollendo auga dun canal
3ª) Nela comprobamos como dous home recollen uvas, para comer e elaborar viño.
4ª) Nela vemos como dous homes veñen de pescar con moitos peixes.
5ª)Podemos ver como os campesinos, recollen o trigo
cigueñal:sistema de regadio que permite extender a agua a lugares separados.
a) Le e resume:
- Como se vivía nas aldeas:
Tanto na ciudade como no campo, os exipcios máis pobres vivían en pequenas casas de un solo piso que daban a un patio,o techo plano, solía ser una terraza,Os muros eran de adobe, na entrada había unha porta de madeira.
A terraza, á que se accedía por unha escaleira exterior, estaba cuberta con ramas de palmeira.Na planta baixa, a casa tiña dúas ou tres habitacións,Tiñan moi poucos mobles,Durmían sobre esteiras de cana no chan ou nunha banqueta de adobe,
Os exipcios pasaban a maior parte do tempo fóra de casa,Conseguían luz mediante unha lámpada de aceite , onde se mergullaba unha mecha de liño, como a madeira era moi escasa, no inverno utilizaban boñigas de animais secas para quentarse, A procura de auga era unha tarefa reservada ás mulleres, recollíana en pozos ou depósitos de pedra, usando cántaros de barro,
Os aldeáns tomaban tres comidas ao día, o pan e a cervexa eran a parte máis esencial da súa alimentación,Os máis afortunados posuían un horto no que cultivaban verduras e criaban animais domésticos.
-O proceso de momificación:
A momificación está baseada na lenda de Osiris: Seth descortiza a Osiris para impedir a súa resurrección e é Isis e Horus quen reúnen os anacos e remcompoñen o corpo, véndano e devólvenlle o alento de vida.Este é o motivo principal da arte funerario.Non olvidemos que moito antes do descubrimento da momificación, o clima e a area encargábanse diso. Este traballo era realizado por sacerdotes especializados. Aínda que o seu traballo era esencial para a relixión exipcia, estes sacerdotes non eran ben vistos polo pobo.Unha vez desaparecido os signos de vida, os familiares entregan o corpo aos sacerdotes para o seu momificación. cando nunha casa morre un home de certa categoría, todas as mulleres cóbrense a cabeza e a cara de barro, logo deixan o cadáver na vivenda, percorren a cidade xunto aos parentes do defunto golpeándose o corazón.Cando termina, levan o cadáver ao embalsamatorio.
Alí faise cargo del un equipo de xentes especializadas que mostran aos parentes diferentes tipos de modelos. O máis luxoso trátase de Osiris.
Unha vez concluída a propaganda elixen un modelo e deixan ao morto en mans dos embalsadores.
O MODELO DE LUXO:
Cun afiado coitelo de pedra cortante, practícase ao cadáver unha incisión no flanco e sácanlle as vísceras.Cando se limparon e asperxido con viño de palma, as pulverizan con especies moídas.
Logo enchen o ventre con mirra pura triturada, fínisima casia e todo clase de sahumerios e vólveno a coser.
Despois mergúllano nun recipiente de natrón, deixándoo alli por espazo de 40 días,
Pasado este tempo énchenlle o ventre con serrín de madeira.
Ossacerdotes xuntan fortemente as pernas do cadáver, crúzano de brazos e envólveno.
Entón os parentes levan o cadáver a casa, méteno dentro dun cadaleito de madeira e arrímano de pé contra a parede na habitación do defunto.
O MODELO INTERMEDIO
Os embalsamadores enchen unha xiringa con aceite de cedro que inxectan polo orificio anal que logo tapan.
Despois o corpo permanece no natrón os dias correspondentes, e ao final deixan que se escurra o aceite, o cal disolveu o estómago e as entrañas e arrástraos consigo.
Mentres tanto a carne tamén foi atacada en gran parte e disolta pola sosa , de modo que o cadáver quedouse sen pel e sen ósos.
O MODELO ECONÓMICO
O embalsamiento de terceira clase ao que recorren os máis pobres é o seguinte:
Límpanlle as tripas, adóbano con natrón cos consabidos 40 dias, sécano ao sol e sen máis requisitos devólveselle á familia.
b) Busca o que é a pedra de Rosetta e a importancia que tivo
A pedra ía ser transportada a Francia polos membros do Instituto de Exipto, pero os exércitos ingleses, que desembarcaran na primavera de 1801, confiscárona como botín de guerra, a pesar das enardecidas protestas de Étienne Geoffroy Saint-Hilaire ante o xeneral británico Hutchinson. A pedra de Rosetta exhíbese actualmente no Museo Británico de Londres desde 1802.
c) Busca quen eran estes deuses (pon imaxe): Ra, Horus, Osiris, Isis, Amón, Thot, Anubis, Atón
Ra , deus solar na mitoloxía exipcia. Ra era o símbolo da luz solar, dador de vida, así como responsable do ciclo da morte e a resurrección.
Horus , deus celeste na mitoloxía exipcia. Consideróuselle iniciador da civilización exipcia.
Osiris é o deus exipcio da resurrección, símbolo da fertilidade e rexeneración do Nilo; é o deus da vexetación e a agricultura; tamén preside o tribunal do xuízo dos defuntos na mitoloxía exipcia.
Isis é o nome grego dunha deusa da mitoloxía exipcia. O seu nome exipcio era Ast, que significa trono, representado polo xeroglífico que portaba sobre a súa cabeza. Foi denominada "Gran meiga", "Gran deusa nai", "Raíña dos deuses", "Forza fecundadora da natureza", "Deusa da maternidade e do nacemento".
Amón «O oculto», símbolo do poder creador e «Pai de todos os ventos» na mitoloxía exipcia.
Thot é o deus da sabedoría, a escritura, a música, os conjuros e feitizos máxicos e símbolo da Lúa na mitoloxía exipcia.
Anubis era o "Señor da necrópolis", a ciudade de os mortos, que situaban sempre na ribeira occidental do Nilo. Era o encargado de guiar ao espíritu dos mortos ao "outro mundo" dentro de las creencias egipcias.
